Τα κείμενα αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα εκτός κι αν αναφέρεται άλλος ως συγγραφέας. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσιεύση τους δίχως τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2007

Solitude 8-1: Άρτεμις


(Σαλβαντόρ Νταλί)


Πόσος καιρός είχε περάσει από την τελευταία τους συνάντηση; Ένιωθε σαν να ήταν μόλις χθες που δειπνούσαν μαζί. Της είπε ότι θα της τηλεφωνούσε ξανά, ότι θα ξαναβρισκόταν. Όχι, δεν της είπε ότι την αγαπούσε ακόμα, ότι θα ήθελε να δοκιμάζαν ξανά. Παντρευόταν σε λίγους μήνες αλλά... δεν την ένοιαζε. Θα της τηλεφωνούσε...

Ολόκληρη την ημέρα, πριν συναντηθούνε, τον σκεφτόταν.
Θυμόταν τις όμορφες στιγμές τους και χαμογελούσε. Μέχρι και στη γραμματέα της ήταν ευγενική!
Θυμόταν πόσο αγνός, τρυφερος και ευγενικός ήταν μαζί της. Καλούπι άντρα που σπάνιζε. Γι' αυτό και δεν ήταν ποτέ εκείνος που ερωτεύεσαι, ήταν πάντοτε εκείνος που αγαπάς, σαν φίλος, σαν αδελφός, όχι σαν εραστής. Γι'αυτό και τον απόδιωξε τότε, με τον τρόπο της. Τον ήθελε δίπλα της, όχι όπως εκείνος επιθυμούσε, τουλάχιστον όχι όλη την ώρα, όλο τον καιρό. Τον ήθελε, αλλά γύρευε το πάθος, να ικανοποιήσει το ζώο μεσα της. Και έτσι τον πλήγωνε, τον άδειαζε ψυχικά. Και κάθε που άδειαζε και εκείνη από σχέσεις δίχως ουσία, γιατί το ήξερε ότι η ουσία ήτανε πάντοτε στην αγάπη και στην επικοινωνία, γύρευε να τον βρει! Και εκείνος ήτανε πάντοτε εκεί. Μέχρι που "έσπασε" τελείως, δεν άντεξε, την παρατησε, της είπε ότι δε θα την έβλεπε ποτέ ξανά! Και ας ήξερε ότι θα την αγαπούσε παντοτινά...

Την πλήγωσε η απώλειά του, ήτανε το μόνο σταθερό της ζωής της. Και την εγκατέλειψε! Σταμάτησε να απαντάει στα τηλέφωνά της, στα mail της. Τον δικαιολογούσε αλλά δεν τον δικαιολογούσε! Ήξερε ότι "πέθαινε" πλάι της, ότι δεν μπορούσε να του δώσει όσα ήθελε, προσπαθούσε να τον προστατέψει από τον εαυτό της αλλά δεν ήθελε και να τον χάσει!
"Αν δε φύγω μακριά σου θα πεθάνω της είχε πει. Φρόντισε να είσαι καλά, μην ανησυχείς για εμένα. Και μην αδικείς τον εαυτό σου" της είχε πει πριν φύγει. Και εκείνη φρόντισε να μην κάνει τίποτα από ό,τι της είπε. Αδικησε τον εαυτό της. Συνέχισε να μπλέκει με ανθρώπους για τους λάθος λόγους και που στο τέλος την πλήγωναν, μέχρι που βαρέθηκε και αποφάσισε να μείνει μόνη. Και τότε βρέθηκε ξανά εκείνος μπροστά της!

Δεν ήξερε τι μπορούσε να ζητήσει από εκείνον. Δεν ήξερε τι μπορούσε να γυρέψει εκείνος από αυτήν. Δεν ήξερε καν τι ήθελε. Τον αγαπούσε -από τότε- αλλά μπορούσε να είναι μαζί του; Πλέον ήξερε ότι στη ζωή της είχε πετύχει πολλά, είχε ζήσει περισσότερα και ήθελε αγάπη και σιγουριά. Κάποτε εκείνος της τα προσέφερε απλόχερα, έκανε τα πάντα μόνο και μόνο για να είναι εκείνη ευτυχισμένη. Τώρα; Θα την ήθελε πίσω; Και εκείνη; Πόσο σίγουρη ήταν για κάτι τέτοιο;

(συνεχίζεται...)


στο ραδιόφωνο οι Cure:

"So we meet again!" and I offer my hand
All dry and English slow
And you look at me and I understand
Yeah it's a look I used to know
"Three long years... and your favourite man...
Is that any way to say hello?"
And you hold me... like you'll never let me go

"Oh c'mon and have a drink with me
Sit down and talk a while..."
"Oh I wish I could... and I will!
But now I just don't have the time..."
And over my shoulder as I walk away
I see you give that look goodbye...
I still see that look in your eye...

So dizzy Mr. Busy - Too much rush to talk to Billy
All the silly frilly things have to first get done
In a minute - sometime soon - maybe next time - make it June
Until later... doesn't always come

It's so hard to think "It ends sometime
And this could be the last
I should really hear you sing again
And I should really watch you dance"
Because it's hard to think
"I'll never get another chance
To hold you... to hold you... "

But chilly Mr. Dilly - Too much rush to talk to Billy
All the tizzy fizzy idiot things must get done
In a second - just hang on - all in good time - wont be long
Until later...

I should've stopped to think - I should've made the time
I could've had that drink - I could've talked a while
I would've done it right - I would've moved us on
But I didn't - now it's all too late
It's over... over
And you're gone..

I miss you I miss you I miss you
I miss you I miss you I miss you so much

But how many times can I walk away and wish "If only..."
But how many times can I talk this way and wish "If only..."
Keep on making the same mistake
Keep on aching the same heartbreak
I wish "If only..."

But "If only...."
Is a wish too late...