Λεξεις 2000
Λέξεις που κάποτε φοβήθηκαν να ειπωθούν,
που η σιωπή τις τρόμαξε, τις σκότωσε,
καλύτερα ποτέ να μη σχηματιστούν.
Λέξεις φαντάσματα γινήκανε πια.
Λάθος στιγμή διαλλέξαν για να βγουν,
ματώσαν τα χείλη, λέξεις δραπέτες,
σαν αστραπές και σαν κατάρες ηχούν.
Αλίμονο! Δεν έπρεπε ποτέ να ειπωθούν.
Λέξεις 1998
Οι λέξεις έφυγαν πια!
Με παράτησαν και αυτές.
Γύρω μου μονάχα κόλλες λευκές,
κόλλες σκισμένες και λέξεις φαντάσματα.
Οι λέξεις έφυγαν πια κι αυτές.
Την ώρα που μου είπες "αντίο".
Οι λέξεις έφυγαν...
...τώρα μου λείπεις πιο πολύ!
Φθινόπωρο 200Χ
οι πρώτες στάλες της βροχής
οι δρόμοι γεμάτοι κίτρινα φύλα
το θλιμμένο φόρεμα της φύσης.
Θυμάσαι το όμορφο σκούρο μπλε του ουρανού,
Τη λίμνη με τα αγριεμένα της νερά;
Της ημέρες της απουσίας σου
Οι εικόνες αυτές μοναδική μου συντροφιά.
Βγήκα μια βόλτα και η βροχή χαστούκιζε το πρόσωπό μου,
Σαν απατημένη ερωμένη
Ή σαν αυστηρή δασκάλα
Ξεπλένοντας τις σκέψεις μου από την παρουσία σου.
