κοιτάζω το κενό σημείο που άφησες στο κρεββάτι μου,
το άρωμά σου μυρίζω στα σεντόνια μου
και στο σακάκι που σου έδινα
να μη κρυώνεις στο μπαλκόνι
καθώς ονειροπολούσαμε κοιτώντας τ'αστέρια.
άδικη κατάρα περιφέρομαι στο άδειο σπίτι
με συνοδεία αγαπημένων μας μουσικών
με νέγρικες τρομπέτες και άγριες κιθάρες
και με βραχνές φωνές καθώς σύννεφα καπνού
τυλλίγουνε τον χώρο μου.
ένας χώρος γεμάτος με την παρουσία σου
με εικόνες από το χθες που έφυγε άξαφνα
και μόνο μου με άφησε να ονειροπολώ
να αναπολώ και να μαθαίνω
ότι το "σ'αγαπάω δεν κλeίνεται σε παρελθόντες χρόνους"*
*o στίχος ανήκει στον Θεόδωρο Παντούλα και είναι από την ποιητική του συλλογή "Αντίδωρο" που έχω αναρτήσει σε παλαιότερο ποστ στο drunktank5.blogspot.com
The Fall of the Rebel Angels
Giordanno
Πληροφορίες
- drunk tank
- I lay awake that night, listening to her breathing Thinking how strange it would be If I awoke and she wasn't there I could feel myself, feel myself changing No longer me, I was only a part of her She said ";Oh a sweet-sweet man like you what can I do for you?"; I said ";A sweet sweet man like me I can only bring you misery";