Καύσωνας, Πάτρα, Κάποτε

Δεν μπόρεσα να κλείσω μάτι όλη τη νύχτα. Δεν ξέρω αν έφταιγε η αφόρητη ζέστη που επικρατεί την τελευταία εβδομάδα. Σηκώθηκα και πήγα στο μπάνιο, προσεκτικά να μη σε ξυπνήσω. Πίστευα ότι ίσως λίγο κρύο νερό στο πρόσωπό μου να έκανε δουλειά. Τίποτα! Ξάπλωσα και άρχισα να ονειρεύομαι κοιτώντας το ταβάνι. Άναψα τσιγάρο. Έβαλα ένα ποτήρι ουίσκι. Άναψα κι άλλο τσιγάρο. Ο ύπνος είχε πια φύγει μακριά μου εκείνο το βράδυ. Σηκώθηκα πάλι κι ήρθα ως την πόρτα του δωματίου σου. Προσεκτικά την άνοιξα. Μέσα στο ημίφως κάθισα και σε κοίταζα καθώς κοιμόσουν. Ήσουν πανέμορφη, πιο όμορφη από κάθε άλλη φορά. Έμοιαζες με άγγελο. Σε κάποια φάση γύρισες πλευρό και ήταν σαν να με κοιτούσες κι εσύ. Κι εγώ ήθελα να έρθω να φιλήσω το μπράτσο σου ή το γυμνό σου στήθος, όμως φοβόμουν πως θα σε ξυπνούσε η κίνησή μου αυτή και δεν το ήθελα. Έτσι, έμεινα απλώς να σε κοιτάζω και να ονειρεύομαι με τα μάτια μου ανοιχτά. Όπως ακριβώς δηλαδή με βρήκες το πρωί σα ξύπνησες.