οι πρώτες στάλες της βροχής
οι δρόμοι γεμάτοι κίτρινα φύλα
το θλιμμένο φόρεμα της φύσης.
Θυμάσαι το όμορφο σκούρο μπλε του ουρανού,
Τη λίμνη με τα αγριεμένα της νερά;
Της ημέρες της απουσίας σου
Οι εικόνες αυτές μοναδική μου συντροφιά.
Βγήκα μια βόλτα και η βροχή χαστούκιζε το πρόσωπό μου,
Σαν απατημένη ερωμένη
Ή σαν αυστηρή δασκάλα
Ξεπλένοντας τις σκέψεις μου από την παρουσία σου.
(Ο πίνακας φιλοτεχνήθηκε από την Βιβή http://vv-gati.blogspot.com . Την ευχαριστώ ιδιαίτερα για την ευγενική παραχώρηση χρήσης του)
