Τα κείμενα αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα εκτός κι αν αναφέρεται άλλος ως συγγραφέας. Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναδημοσιεύση τους δίχως τη σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα.

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008

casting...

Γύρισε κουρασμένη όπως κάθε απόγευμα από άλλη μία ημέρα ρουτίνας στο γραφείο. Το γραμματοκιβώτιό της είχε αρκετά πράγματα να την περιμένουν. Τα πήρε και ανέβηκε στο διαμέρισμά της και τα άφησε στο τραπέζι.

Τάισε το γάτο της, έκανε ένα ζεστό μπάνιο και αρκετά αργότερα άνοιξε τους λογαριασμούς που είχε η αλληλογραφία και τα διάφορα διαφημιστικά. Έβαλε ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, άναψε τσιγάρο και έμεινε να κοιτάζει τον μεγάλο κίτρινο φάκελο που είχε απομείνει μόνος πάνω στο τραπέζι. Είχε αναγνωρίσει τον γραφικό χαρακτήρα του αποστολέα και ένιωθε μία περίεργη νευρικότητα.
Τι μπορούσε να θέλει μετά από τόσο καιρό; Γιατί; Δεν είχε παρά να τον ανοίξει για να μάθει ή απλώς να τον σκίσει και να τον πετάξει. Έβαλε άλλο ένα ποτήρι κρασί και αποφάσισε να τον ανοίξει.

"Στον φάκελο υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σενάριο... Αν σου αρέσει, ο πρωταγωνιστικός γυναικείος ρόλος είναι δικός σου. ...Δεν θέλω τίποτε άλλο από εσένα παρά να μου απαντήσεις μέχρι τα τέλη του επόμενου μήνα. Θα το ήθελα η απάντησή σου να είναι καταφατική, θα το ήθελα πολύ... Το ξέρεις ότι πάντοτε σε θεωρούσα ιδανική ηθοποιό των σεναρίων μου. Αυτό είναι το πρώτο που έχει προχωρήσει τόσο πολύ και έχει μπει ήδη στην τελική ευθεία παραγωγής.... Η σχέση μας θα είναι καθαρά επαγγελματική, δε ζητάω τίποτε παραπάνω. Έξι ή εφτά μέρες θα διαρκέσουν τα γυρίσματα. ...Προσφέρω διαμονή και διατροφή καθώς και τα έξοδα μετακίνησής σου... Ποσοστά επί των κερδών , αν υπάρξουν τέτοια, θα μοιραστούν σε όλους τους συντελεστές της ταινίας.
Αυτά μπορώ να προσφέρω. Αναμένω την απάντησή σου. Σε ευχαριστώ..."

Κόλλησε! Δεν ήξερε τι να κάνει. Χωρίσανε τρία χρόνια πριν, τσακωμένοι, δίχως να κρατάνε τις καλύτερες των αναμνήσεων. Από τα πρώτα χρόνια της γνωριμίας τους μοιραζόταν το ίδιο όνειρο: να συμμετάσχουν σε κάποια ταινία, εκείνος σκηνοθέτης-σεναριογράφος, εκείνη ηθοποιός.Μα η ζωή τα έφερνε αλλιώς, πίστευε ότι ήταν λόγια του αέρα. Ποτέ δεν κατάφερνε να ολοκληρώσει ένα σενάριο κι ας το προσπαθούσε. Είχε τη δουλειά του, άσχετη με το χώρο του κινηματογράφου, είχε τη δουλειά της, άσχετη και αυτή.
Και τώρα, τρία χρόνια μετα την τελευταία τους ατυχή συνάντηση, εμφανιζόταν ξανά, σαν σκηνοθέτης, σαν σεναριογράφος.Γιατί;

Σχημάτισε στο τηλέφωνο έναν αριθμό που δεν ξέχασε ποτέ...